.png)
2027 yılında Kürdistan İşçi Partisi (PKK), yarım asırlık silahlı mücadelesini sona erdirme kararı aldı. Lider kadrosu, örgütün feshedildiğini uluslararası bir basın toplantısıyla ilan etti. Türkiye, Irak, İran ve Suriye'deki Kürt halkı için bu açıklama bir dönemin kapanışı, aynı zamanda yeni bir bilinmezliğin başlangıcıydı.
Fakat Kürt ulusalcılığı bir fikre, bir halkın tarihsel bilincine dayanıyordu. PKK'nin silah bırakması, bu fikrin sona erdiği anlamına gelmiyordu. Tam tersine, ulus bilinci daha net ve daha örgütlü bir biçimde yeniden şekillenmeye başladı.
PKK sonrası boşlukta, diaspora dahil olmak üzere dört parça Kürdistan’dan (Bakur, Başûr, Rojhilat, Rojava) genç, eğitimli ve radikal bir kadro ortaya çıktı. “Birleşik Kürdistan Ulusal Hareketi (BKUH)” adını taşıyan bu yeni yapı, merkeziyetçi ideolojiden uzak; konfederal, laik ve ulusalcı bir çizgiyi benimsiyordu.
BKUH, barışçıl yollarla kazanım sağlanamayacağını öne sürerek "Silahlı Halk Direnişi" ilan etti. Hedefi, dört parçadaki Kürt bölgelerinde eşzamanlı silahlı eylemlerle merkezi otoriteleri zayıflatmak, uluslararası kamuoyunun dikkatini çekmek ve nihai olarak bağımsız bir Kürdistan devleti kurmaktı.
Yeni hareketin silahlı kanadı olan Kürdistan Ulusal Direniş Güçleri (KUDG), klasik gerilla taktiklerinden ziyade hibrit savaş yöntemlerini benimsedi:
İlk eylemler Diyarbakır, Mahabad, Kamışlo ve Erbil’de Kürt düşmanlarına karşı eş zamanlı gerçekleştirildi. “4 Kentte 4 Saat” adı verilen bu operasyonda, Kürdistan’daki işgalci güçlerinin güvenlik birimleri hedef alınırken sivillere zarar verilmemesi öncelikli ilke olarak duyuruldu. Hareket, kendi içinde disiplinli ama merkezi olmayan hücresel yapıya sahipti.
Bu yeni dalga, 20. yüzyıldaki sol-ideolojik Kürt hareketlerinden farklı olarak, pan-Kürdist bir ulusal birlik projesi inşa etmeye çalıştı. Türkiye’deki HDP çizgisiyle, Irak’taki KDP ve KYB, İran’daki PJAK ve Suriye’deki PYD arasında uzun süredir süren ideolojik ve örgütsel bölünmeleri sonlandırmayı hedefledi.
“Tek bayrak, dört parça, bir ulus” sloganıyla yola çıkan BKUH, ideolojik çeşitliliği dışlamayan ama Kürt kimliği ve bağımsızlık fikrinde birleşen bir çatı hareket haline gelmeye çalıştı.
ABD, AB ve Rusya, bu yeni silahlı hareket karşısında ihtiyatlı davrandı. Bazı ülkeler Kürtlerin hak mücadelesine destek verirken, silahlı eylemlerden dolayı açık destekten kaçındı.
Bölge ülkeleri ise bu gelişmeleri bir “ulusal güvenlik tehdidi” olarak tanımladı ve karşı operasyonlara girişti. Türkiye'nin Güneydoğu’sunda sıkıyönetim ilan edilirken, İran ve Suriye ortak sınır operasyonları başlattı.
Yeni Kürt ulusalcılığı, geçmişin tecrübelerinden beslenen, daha stratejik, daha birleşik ve daha uluslararası bir profil çizmektedir. Bu hareketin nasıl evrileceği, sadece Kürt halkının değil; Türkiye’nin, İran’ın, Irak’ın ve Suriye’nin de geleceğini derinden etkileyecektir.
Silahlı mücadele ile siyasi hedefler arasında kurulan bu yeni denge, bir halkın kaderini yeniden yazabilir. Ya yepyeni bir yıkımın habercisi olacak ya da modern Ortadoğu’nun sınırlarını değiştirecek bir devrimin öncüsü.
.jpg)
Sana olan eğilimdir aşıkları çekip götüren Ve de senin derdindir gönüllere acı veren Sendin şirini pervize ş...
.jpeg)
Kayıtlar
Tüm Yorumlar
