Barış

Tarih boyunca toplumlar, savaşlarla örülü bir yol izlemiş nice medeniyetler, kan ve gözyaşıyla şekillenmiştir. Orta Doğu gibi kadim bir coğrafya ise bu çalkantılı tarihin tam kalbinde yer almış, çatışmalarla anıldığı kadar, barışı arayan halkların direnciyle de örnek olmuştur. Kürt toplumu bu çetin koşullar içinde, barışı simgeleyen güçlü gelenekler geliştirmiştir. Kadınların elinde yükselen beyaz tülbent, bir halkın vicdanı olmuş; şiddetin ortasında yaşamı ve merhameti temsil etmiştir. Ancak tarihsel deneyim göstermiştir ki, hiçbir savaş sonsuza dek sürmez. Her savaş, bir şekilde barışla nihayetlenir; çünkü barış, insanın ortak kaderidir. Bu kaderi tanımak ve onu mümkün kılmak için bireyler de tarih sahnesine çıkar. Sırrı Süreyya Önder gibi isimler, sanatın, siyasetin ve vicdanın dilini birleştirerek çatışmanın değil çözümün parçası olmayı seçmiştir. Onun çabaları, Kürt sorununun diyalog yoluyla çözülmesine yönelik iradenin sembolü olmuş, barışın sadece bir sonuç değil, inşa edilmesi gereken bir süreç olduğunu gözler önüne sermiştir. Bugün barış, geçmişin yükünü taşıyan toplumların yeniden var olma umudu, farklılıkların bir arada yaşayabileceği ortak bir zemin olarak insanlığın önünde durmaktadır.